بباید ستایش نمود عشق را

((به مناسبت هفته‌ي زبان و ادبيات فارسي در تاجيكستان مراسم ويژه اي به مناسبت هزار و چندمين سال تولد رودكي برگزار مي شود...))

مسئولان تركيه: ((ما در حال ترجمه‌ي مثنوي به چندين زبان زنده‌ي دنيا از جمله آلماني؛ انگليسي و فرانسوي هستيم...))

((با تلاش شبانه روزي متوليان فرهنگي كشور همسايه-تركيه- يونسكو امسال را سال مولوي اعلام كرده است.))

آقاي مظفر علي - كارگردان هندي تبار را بگو كه قصد دارد در راستاي اعتلاي فرهنگ فارسي و ايراني؛ فيلمي درباره‌ي مولوي به نام مولانا در شعله‌هاي عشق الهي در تركيه بسازد. اين آقا ۲۵ مليون دلار پول يا مفت را به اين كار اختصاص داده؛ در حالي كه مي‌توانست مثل ما يك پاپاسي هم خرج نكند و بنشيند و درباره‌ي مصادره شدن فرهنگش غر بزند. سال بعد هم كه با تلاش تاجيكها به نام رودكي نامگزاري شده. اگر كسي گمان مي‌كند اين مسائل پيش آمده به صلاح مملكت نيست سخت در اشتباه است. بلكه يكي از مهمترين برنامه‌هايي كه در راس كار دولت قرار دارد گسترش صادرات غير نفتي است. بنابراين ما با صادر كردن شخصيت‌هاي ايراني به كشورهاي همسايه با يك تير چند نشان مي زنيم. اول بدون صرف هزينه صادرات غير نفتي را گسترش داده‌ايم. دوم ديگران به جاي ما خرج مي‌كنند و ما فرهنگ‌سازي مي‌كنيم؛ سوم ما كه زياد چهره داريم دوسه تا كم و زياد كه طوري نمي‌شود؛ بعد هم كشور همسايه است خوبيت ندارد بخيل‌بازي در بياوريم؛ چهارم شخصيتهاي كشور ما بعد از قرنها در تمام دنيا معروف مي‌شوند ما كه كاري برايشان نتوانستيم بكنيم مگر همسايه‌ها ياري كنند پنجم مي توانيم بعدش مثنوي هفتاد من در باب مظلوميت فرهنگ بنويسيم.

البته قبل از اين هم نظامي گنجه‌اي و ابوريحان بيروني به كشورهاي آذربايجان و قطر پناهنده شده‌اند و تابعيت آن كشورها را اخذ نموده‌اند.

خوشبختانه ما مي‌توانيم همواره يا حداقل تا ساليان سال به دو شاعر بزرگ كشورمان سعدي و حافظ شيرازي افتخار كنيم زيرا مكان جغرافيايي ايشان نزديك مرزهاي كشور نيست و به اين زوديها نمي‌توانند با سعي كشورهاي همسايه از كشور متواري شوند!

(برداشت آزاد از همشهري جوان شماره ۱۳۳)