بباید ستایش نمود عشق را

بالاخره یک فیلم خوب در جشنواره دیدم، فیلم #سال_دوم_دانشکده_من ساخته #رسول_صدر_عاملی یک #درام_اجتماعی سرراست است. شخصیت پردازی مهتاب با آن بازی فوق العاده از بازیگری که برای اولین بار به سینما معرفی می شود، حتی می توانم بگویم به گونه ای #کافکاوار مخاطب را در خود می بلعد، آن معصومیت چهره و زیبایی و آرامش صدا و اعترافات مهربانانه  به خیانت! بجز معصومیت  چهره بازیگر سایر عوامل بصری مثل نورپردازی و زاویه دوربین، اجازه نمی دهد تصویر مهتاب تو ذهن تماشاگر سیاه شود، حس شفقت و همدردی با گناهکار سنگدل از احساسات تجربه نشده ی سینمای ایران است 

چه قدر زیبا و بدون شعاری شدن تقابل عشق و بی عشقی، مرگ و زندگی، وفاداری و خیانت و فقر و ثروت را به تصویر میکشد. 

چون پیشتر چند باری از #فراستی در زمینه نقد فیلم دفاع کرده ام لازم می دانم برای بار دوم در این نوشتار کوتاه به نقد نقد ایشان نیز بپردازم:

ایشان از غیر انسانی بودن شخصیت مهتاب سخن گفته است، این اصلا نقد ساختارگرایانه نیست که فراستی همیشه از آن حرف می زد، فیلمساز ملزم به تصویر سازی شخصیتهای مثبت و کمالگرا نیست! نقد عملکرد یک شخصیت #نقد_مبتنی_بر_واکنش_خواننده است که نه تنها در عالم #نقد منسوخ گشته است که حتی افتادن به دامانش برای یک  منتقد حرفه ای سینما کسر شأن دارد! اگر چنین نقدهایی جایز باشد پس #هیچکاک محبوب استاد، با به تصویر کشیدن آن همه قاتل بی رحم که به خاطر پول حتی آدم می کشند، بزرگترین مفسد سینماست!!!

تنها چیزی که می توانم احتمال دهم این است که صحنه ی اعلام بی اطلاعی رسول صدر عاملی از قولهای آب و برق مجانی مقابل #رامبد_جوان، به قدری منزجر کننده بوده که بر نقد بی طرفانه ی منتقد تاثیر گذاشته است.

ترجیح می دهم چیز دیگری راجع به فیلم نگویم و توصیه کنم خودتان فیلم را به محض اکران ببینید.

حتی بدون اغراق می توانم بگویم یکی از بهترین فیلمهای ایرانی بوده که تا کنون دیده ام.

#ارغوان_اشترانی 

#معرفی_فیلم_خوب #فیلم_خوب #جشنواره_فیلم_فجر #جشنواره #جشنواره_فجر #سی_و_هفتمین_جشنواره_فیلم_فجر #نقد_فیلم #نقد_سینما #منتقد_سینما #مسعود_فراستی #علی_مصفا #شقایق_فراهانی #ویشکا_آسایش #پرویز_شهبازی #سها_نیاستی #فرشته_ارسطویی