چند روز است می خواهم بنویسم که اینجا فضای عجیبی است. عجیب تر از آن که فکرش را می کردم. می خواستم بنویسم با اینجا بودن می شود قد کشید. مثل روزه است. می شود با وسوسه ها مبارزه کرد. در جایی که هیچ کس تو را نمیبیند می توانی مطلبش را نخوانده بنویسی: وبلاگ خوبی داری به من هم سر بزن، می توانی بنویسی خوب بود. منتظرت هستم. یک جاهایی می توانی با اسم مستعار کامنت بگذاری اما هیچ کدام از این کارها را نمی کنی...

هيچ كدام را ننوشتم تا سر فرصت بنويسم. يك روز براي اين كه جبران بيشتر بماند و روز ديگر حريق مهمتر بود و روز ديگر بهانه اي ديگر.

حالا که آمدم ديدم بايد انگشتهايم را آزاد بگذارم. بايد كمي خودم باشم. آمدم يك مشت صفر و يك بريزم اينجا. هيچ جا نمي روم بنويسم به روزم. به هيچ كس نمي گويم بيايد و اين پست من را بخواند. فقط مي خواهم براي خودم و براي كودكي بنويسم كه يك روز بزرگ مي شود و مي تواند اينها را بخواند و بزرگي كه شايد يك روز كودك شود و بخواهد كه اينها را بخواند. روزي كه البته براي تبديل صفرهاي من به يك و تبديل يك من به دو دير شده است.

 شايد این فضا چیزی بجز صفر و یک باشد! اينجا پر از اعجاز است:

روزی بر حسب تصادف به وبلاگی رفتم و بر حسب تصادف مطلبی خواندم و آنچنان مرا به یاد ماندنم انداخت که دلتنگی هایم را در کامنتهایش ریختم. از آن روز خدا رنگ تازه ای ریخت به ماندنم و من ایمان پیدا کردم که خدا وبلاگش را میخواند. این را به خود او هم گفتم.

امروز هم حس كنجكاويم مرا از وبلاگي به پيوندهاي آن وبلاگ برد. ديدم آنجا بوي تنهايي من مي آيد. تنهايي من آنجا چه كار مي كرد؟ بماند. فهميدم كه دارم همش مسكن مصرف مي كنم. مسكنهايي كه درد را از بين نمي برد فقط فكر مرا از آن منحرف مي كند، درست مثل يك معتاد...

اي كاش روي اين را داشتم كه باز دلتنگي هايم را ببرم به همان وبلاگي كه گفتم. شايد خدا باز هم مي خواند. اي كاش مي شد بگويم مگر خود او نبود كه ميگفت  سنگ را هم اگر هي بكوبند به در و ديوار مي شكند؟ مگر نخواند كه بدون مكالمه عشق به جان كندن مي افتد؟ مگر نديد كه مدتهاست كه ديگر گريه نمي كنم؟ مدتهاست...

ستايش جان آرام باش. كمي ديگر مانده از صفر و يكهايم...

باشد عزيز هر چه تو بگويي. بودن تو هنوز زندگي است و بودن من ماندن.

لالالالا گل پونه                        بخواب عشقم نگير بونه

لالالالا گل مريم                       نباشه پيش قلبت غم

لالالالا گل زيره                         بخواب عشقم ديگه ديره

لالالالا گل گندم                        غمم از درد اين مردم

لالالالا گل لاله                          بخواب عشقم نكن ناله

لالالالا گل شب بو                     سيه چشم و سيه ابرو

لالالالا گل نازم                          تويي تو زخمه ي سازم...