شهر ما، شهر دروغ‌

شاعر: ارغوان‌ اشتراني‌

شهر ما، شهر پريشاني‌ و ماتم‌ زدگي‌

جز لباسي‌ مشكين‌

نيست‌ بر پيكره‌ء مردمكان‌ اينجا

ليك‌ هر لحظه‌ به‌ رنگي‌ سخني‌ مي‌رانند

دم‌ در كن‌ تعارف‌:

- تو برو

- آه‌ نه‌ هرگز تو برو

در صف‌ گوشت‌ و پياز اما چه‌؟

- پيرمرد است‌ كه‌ باشد به‌ جهنم‌ به‌ درك‌

- برود آخر صف‌، نوبت‌ از ماست‌ كه‌ اينجا بوديم‌

پشت‌ چهارراه‌ چراغ‌ خاموش‌ است‌

همه‌ مشغول‌ كمي‌ بوق‌ زدن‌، داد كشيدن‌:

- تو برو زود كنار نعش‌ كش‌ بي‌ فرهنگ‌

جالب‌ اينجاست‌ كه‌ هرگز به‌ مكاني‌ نرسند

تا كه‌ دستور ببارد به‌ سر هردويشان‌

- تو برو، هي‌ تو ايست‌

- نوبت‌ از توست‌ برو...

پس‌ چه‌ شد آنهمه‌ ساز و سورنا؟

دم‌ در كن‌ تعارف‌:

- تو برو

آه‌ نه‌ هرگز تو برو

سال‌ 77